hommelhuisje
Gisteren een vogelhuisje verwijderd op verzoek van de eigenaar.
Hij had het nest eigenlijk pas ontdekt toen ze een partytent aan het opzetten waren vanwege een verjaardag de volgende dag.
Op zich doen hommels niets enkel wanneer je ze lastig valt, vastpakt, knelt of aan hun huis rammelt op één of andere manier.
En dat was nou net wat er gebeurde.
We hadden het vlieggat van het vogelhuisje dichtgeplakt met een krant en tape. Alles zag er rustig uit. Ik zeg nog: we merken het snel genoeg als er nog meer openingen zijn in het huisje die wij op dit moment niet zien. De tyribs werden losgeknipt, alleen bleef het huisje nog met iets aan de bovenkant hangen aan de schutting (die begroeid was met klimop).
Bleek dat de klimop vast zat aan het dekseltje van het vogelhuisje en bij wat meer kracht zetten ging het dakje kapot. Binnen twee seconde werd de eigenaar van het huis al geprikt in het gezicht. Diegene die geen bijenpak hadden, waaronder ikzelf, gingen snel naar binnen terwijl Raymond, inmiddels zijn bijenpak aangetrokken, het huisje van de schutting verwijderde en aan het plakken ging met duct tape om het dak weer dicht te krijgen.
Uiteindelijk werd het een interessant bouwprojectje en getaped en wel gingen we er mee naar huis. Aangezien het huisje toch nog wel wat instabiel was opperde ik om een bijenkap eroverheen te doen mocht er toch nog een hommel ontsnappen. Geprikt worden tijdens het autorijden lijkt mij toch niet zo prettig, daarbij merk ik bij mijzelf dat ik wat spastischer ben geworden na die ervaring met 11 bijensteken.
Het moet er grappig hebben uitgezien, maar inmiddels staan ze in onze tuin en kunnen verder gaan met hun leventje.
Erg aardig van die meneer dat hij ons belde om het huisje weg te halen in plaats van de hommeltjes te doden.
En, o ja, voor je het weet sta je dan zo in de krant Sliedrecht24.
www.sliedrecht24.nl/imker-coenraats-haalt-nestkastje-met-hommels-weg/
