Spannende tijden...
Afgelopen vrijdag, vroeg in de middag, kwam Raymond thuis. Ik wist dat hij 's middags vrij wilde nemen om in de bijenkasten te gaan kijken hoe het met de bijen was gesteld. Maar hij was toch eerder thuis dan verwacht. Maar hij kwam met slecht nieuws....hij was ontslagen!!!!!
Ik kon het eerst niet geloven wat ik hoorde. Ontslagen?! Hoezo? Wat heb je dan gedaan? dacht ik nog. Maar het schijnt te maken te hebben met reorganisatie vanwege tegenvallende opbrengsten in het bedrijf. Ik was zo verdrietig om het feit dat Raymond al vermoedde dat hij tussen de ploeg zou zitten die ontslagen zouden worden, maar hij wilde mij niet ongerust maken en had mij dus nog niets verteld. Hij heeft drie lange dagen rond gelopen met de angst en onzekerheid van een ontslag, en ik heb hem niet eens kunnen helpen, troosten of positief kunnen toespreken. Dat moeten drie lange dagen voor hem zijn geweest.
Hij heeft er 26 jaar gewerkt en ik mag best zeggen met volle inzet, want Raymond is écht iemand die zich de volle 100% inzet voor het bedrijf en de producten & diensten die ze verkopen.
Het heeft ook een positieve, zij het wat angstige, kant en dat is dat hij nu kan en mag kijken naar werk wat hem meer brengt naar zijn huidige interesses, zoals bijvoorbeeld de bijen. In welk opzicht kan ik natuurlijk ook niet zeggen, maar deze situatie biedt hem mogelijkheden om "verder" te kijken en iets nieuws te proberen dan datgene wat hij al 26 jaar heeft gedaan......
Gelukkig is hij zelf heel positief over de toekomst, want negatief zijn is nog altijd makkelijker dan positief te proberen zijn over de toekomst, zeg ik altijd maar.