“Als de honingbij van het aardoppervlak zou verdwijnen, zou de mens nog maar vier jaar leven. Geen honingbijen meer, geen bestuiving meer, geen planten, geen bloemen, geen dieren meer, geen mens meer". Albert Einstein.

Koninginnegelei 

Koninginnegelei is een stof die door de jonge bijen, niet ouder dan 14 dagen, wordt aangemaakt via de voedselklieren in hun kop. Met deze stof worden de bijenlarve de eerst drie dagen van hun bestaan gevoed. Vervolgens krijgen zij daarna een mengsel van honing en stuifmeelpollen te eten.

Een koninginnenlarve echter krijgt haar gehele leven koninginnegelei gevoed. Dit maakt het ook mogelijk dat een koningin groter wordt dan de andere bijen, maar ook als enige vruchtbaar is. Een koningin kan makkelijk 5 jaar oud worden. Afhankelijk van het seizoen worden de gewone bijen (werksters genoemd) zo'n 6 weken oud.

Koninginnegelei is lichtgeel van kleur en heeft een uitgesproken geur.

Het bevat o.a:

* Vit B2, B3, B4, B5, B6 welke noodzakelijk zijn voor onze energiehuishouding,

* Koper en Vit B6 wat bijdraagt tot de normale werking van het immuunsysteem,

* Vit B1, B2, B3, B4, B5, B6, B8 en koper wat bijdraagt tot de normale werking van het zenuwstelsel,

* Levering van 10-HDA en P; specifieke vetzuren.

* Vit B9 en Zink

* Eiwitten en koolhydraten.

Honing kristallisatie uitgelegd:

Pure “rauwe” honing neigt na verloop van tijd te kristalliseren, wat een natuurlijk proces is. Elke honingsoort, elke andere soort nectar, bevat qua verhouding meer of minder glucose en fructose in zich wat het proces van kristallisatie beïnvloed. Dit houdt in dat ook elke honingsoort zich verschillend gedraagt qua kristallisatie proces in de loop der tijd. Zo kristalliseert Acacia honing bijna niet, maar Koolzaad honing heel snel. Dat houdt niet in dat de honing slecht geworden is! Het is een natuurlijk proces waarin de suikers zich gaan vormen tot grote kristallen. Honing kristallisatie zorgt ervoor dat de rijke smaak en kwaliteitskarakteristieken van honing behouden blijven. Het kristalliseren treedt op doordat de glucose in de honing een lagere oplosbaarheid heeft dan de fructose die zich beiden van nature in de honing bevinden. Sommige honing soorten kristalliseren uniform uit; anderen zullen gedeeltelijk gekristalliseerd zijn en twee lagen vormen in de pot, met de gekristalliseerde laag op de bodem en een vloeistof bovenop. De honing wordt hard, is niet meer smeerbaar, maar kan wel weer vloeibaar gemaakt worden door ze au bain-marie op te warmen. Doe dit echter onder een gecontroleerde temperatuur van niet hoger dan 35°C anders gaan alle waardevolle voedingsbestanddelen die zich van nature in de honing bevindt verloren. 

Verwarm honing nooit in de magnetron!